آبشار شوی ( تله زنگ )
استان: خوزستان
آبشار شوی بی گمان زیباترین آبشار ایران است. این آبشار از نظر موقعیت جغرافیایی از توابع شهرستان دزفول و استان خوزستان است. هرچند مردم لرستان این آبشار را متعلق به خودشان می دانند و با توجه به مسیری که برای رسیدن به آبشار طی می شود تاحدودی هم حق دارند. هرچند گزارش دقیقی از ابعاد آبشار منتشر نشده است اما به نظر می رسد ارتفاع آبشار از سرچشمه تا رودخانه حدود 80 متر و عرض آبشار حدود 70 متر است. حجم آب خروجی آبشار در فصول مختلف سال متفاوت است و در فصل بهار به حداکثر خود می رسد. در دامنه کوه و خروجی آبشار غاری وجود دارد که طول آن نامشخص است. افراد محلی می گویند که این غار کیلومترها طول دارد.
 

آبشار شوی (تله زنگ)

Shevi (Taleh zang) waterfall

 

آبشار شوی بی‌گمان زیباترین آبشار ایران است.  این آبشار ازنظر موقعیت جغرافیایی از توابع شهرستان دزفول و استان خوزستان است. هرچند مردم لرستان این آبشار را متعلق به خودشان می‌دانند و با توجه به مسیری که برای رسیدن به آبشار طی می‌شود تاحدودی هم حق دارند. هرچند گزارش دقیقی از ابعاد آبشار منتشر نشده است اما به نظر می‌رسد ارتفاع آبشار از سرچشمه تا رودخانه حدود 80 متر و عرض آبشار حدود 70 متر است. حجم آب خروجی آبشار در فصول مختلف سال متفاوت است و در فصل بهار به حداکثر خود می‌رسد. در دامنه کوه و خروجی آبشار غاری وجود دارد که طول آن نامشخص است. افراد محلی می‌گویند که این غار کیلومترها طول دارد. هرچند اکیداً توصیه می‌شود بدون ابزار و ادوات غارنوردی و آشنایی به اصول آن وارد غار نشوید. مبدأ خروجی آب از کوه، سراشیبی مرطوب و خطرناکی دارد. چندین مورد سقوط منجر به فوت در این قسمت گزارش شده است. در بدنه آبشار نیز خروجی‌های متعددی وجود دارد که آب با فشار از آن‌ها خارج می‌شود. در پایین بخش عمودی آبشار، آب به‌صورت پله‌پله تا کف رودخانه جریان دارد. این بخش پوشیده از خزه است. برای رسیدن به زیر آبشار لازم است دو بار از عرض رودخانه عبور کنید. اگر وقت کافی دارید، برای دقایقی هم شده به زیر آبشار بروید. لذتِ رسیدن به زیر آبشار، صدای مهیب آبی که از بالای سر روی شما می‌ریزد، وزش باد و مناظر زیبای روبرو دریچه جدیدی از لذت طبیعت‌گردی را به روی شما باز خواهد کرد. برای این کار حتماً با افراد باتجربه همراه شوید.

حدود 40 دقیقه بالاتر از آبشار اول، آبشار دیگری قرار دارد که به آبشار دوم شوی معروف است. میزان آب این آبشار نیز بسیار متغیر است. نزدیک این آبشار حوضچه‌های متعددی برای آبتنی وجود دارد. در کنار آبشار دوم (در مواقع کم‌آبی ) جا برای اُتراق وجود دارد.

آبشار شوی فوق‌العاده زیباست اما آنچه این سفر را برای شما دل‌پذیرتر و به‌یادماندنی‌تر می‌کند سختی و مشکلات راه است. اگر قصد سفر به آبشار را دارید پیشاپیش خود را برای یک سفر چندروزه با مسائل شیرین و تلخ پیش بینی نشده آمده کنید.

 

موقعیت جغرافیایی:

استان خوزستان، شهرستان دزفول. " 45  '47  ْ32  شمالی و "50 '49   ْ48  شرقی. ارتفاع از سطح دریا 889  متر.

نحوه دسترسی:

تنها راه منطقی دسترسی به آبشار شوی فعلاً فقط مسیر ریلی است. برای رسیدن به آبشار لازم است ابتدا به ایستگاه تله زنگ در مسیر دورود–اندیمشک بروید. این مسیر همان خط آهنی است که خرمشهر و اهواز را به تهران متصل می‌کند و در دهه 1310 ساخته شده است. به خاطر داشته باشید که ایستگاه تله زنگ یک ایستگاه فرعی است و فقط قطار محلی و قطار عادی در این ایستگاه توقف می‌کنند. اگر از تهران قصد سفر به آبشار را دارید می‌توانید قطار عادی تهران–اهواز را سوار شوید و حدود سه ساعت پس از عبور از دورود به ایستگاه تله زنگ خواهید رسید. یک امکان دیگر این است که از شهرستان دورود (واقع در استان لرستان) قطار محلی سوار شده و به تله زنگ بروید. این قطار در نوع خودش دیدنی است. در طول مسیر هر جا که مسافر در کنار خط آهن ایستاده باشد توقف می‌کند. چراکه تنها راه ارتباطی یا بهتر است بگویم بهترین راه ارتباطی مردم در بسیاری از این مناطق خط آهنی است که عبور می‌کند. قطار محلی که ساعت دو بعدازظهر از دورود به سمت اندیمشک حرکت می‌کند پس از طی حدود چهار ساعت به ایستگاه تله زنگ می‌رسد. قبل از رسیدن به تله زنگ در ایستگاه‌های متعددی توقف می‌کند که مهم‌ترین آن‌ها ایستگاه‌های بیشه، سپیددشت، چم سنگر، کشور، تنگ هفت و تنگ پنج است.  این مسیر خصوصاً در فصل بهار فوق‌العاده زیباست. وقتی به سمت جنوب می‌روید ارتفاعات معروف اشترانکوه را در سمت چپ خود خواهید دید. تونل‌های طویل و متعدد از خصوصیت دیگر این مسیر است. توصیه می‌شود مقدار زیادی از وقت خود را در کنار پنجره قطار بگذرانید. برای آن‌هایی که این مسیر را در روز طی نکرده‌اند، طبیعت زیبا و پرصلابت زاگرس به‌یادماندنی است. قطار در کنار رودخانه خروشان سزار به جنوب می‌رود و سزار هر چه بیشتر می‌رود پرآب‌تر و سهمگین‌تر می‌شود. چراکه از هر دره، چشمه، رودخانه یا آبشاری به سزار افزوده  می‌شود. به خاطر دارم که دو ماجراجوی اروپایی طول رودخانه سزار را تا دریاچه سد دز قایقرانی کردند. پل‌های متعدد از دیگر خصوصیات این مسیر است.

ایستگاه تله‌زنگ امکانات قابل‌توجهی ندارد. اگر دیرهنگام به ایستگاه رسیدید، توصیه می‌شود شب را در مسجد ایستگاه اُتراق کنید. ( مراقب اثاثیه خود باشید. ) اگر زمان برای حرکت مناسب است، می‌توانید به سمت آبشار حرکت کنید. برای رسیدن به آبشار لازم است از رودخانه سزار عبور کنید. برای این کار مجبور هستید حدود یک کیلومتر از مسیر راه‌آهن را برگردید. اکیداً توصیه می‌شود از داخل تونل عبور نکنید، چراکه هرلحظه ممکن است قطار سر برسد. برای عبور از روی پل معروف تله زنگ نیز مراقب عبور قطار باشید. بخش معلق پل خطر سقوط دارد. اگر مسیر پاخورده را در پیش گیرید، حدود سه ساعت طول خواهد کشید تا به روستای سرسبز شوی برسید. ازاینجا دو روش برای رسیدن به آبشار وجود دارد:

  • 1-قبل از رسیدن به روستا لازم است از عرض رودخانه عبور کنید. در مواقع کم‌آبی به‌راحتی می‌شود از رودخانه عبور کرد. در هنگام پُرآبی لازم است به آب بزنید. به خاطر داشته باشید هرچه به تنگه نزدیک‌تر شوید امکان عبور از رودخانه کمتر و خطرات آن بیشتر خواهد شد.اگر هوا رو به تاریکی می‌رود، می‌توانید شب را در منزل یکی از روستائیان سپری کنید. از روستای شوی امتداد جوی آب را در پیش گیرید تا به تنگه برسید. بخش خطرناک سفر در این منطقه است که جهت تسهیل در عبور و مرور بخشی از کوه راسیم بکسل بسته‌اند تا جهت حمایت از آن استفاده کنید. هرچند تاکنون سقوط در این ناحیه گزارش نشده است. از این مکان حدود یک ساعت و نیم تا آبشار فاصله است.
  • 2-هنگامی‌که به محاذات روستای شوی رسیدید، نیازی به عبور از رودخانه و نهایتاً سیم بکسل نیست. می‌توانید مسیر خود را ادامه داده و از کوه سر به فلک کشیده مقابلتان صعود کنید. این سربالایی راه شما را ازنظر مسافت دور خواهد کرد اما مسیری است که عشایر برای جابجایی احشام خود از آن استفاده می‌کنند. بنابراین خطر آن بسیار کمتر است. یک حسن دیگر هم دارد. در مواقع پرآبی، در حالت اول شما لازم است دو بار از رودخانه عبور کنید تا به مقابل آبشار برسید. در روش دوم نیازی به عبور از رودخانه نیست. این مسیر برای آن‌هایی که اکیپ ناهمگون با توانایی‌های مختلف دارند و یا افرادی که ترس از ارتفاع آزارشان می‌دهد مناسب‌تر است.

 

امکانات رفاهی:

جاذبه‌های طبیعی ایران معمولاً فاقد امکانات رفاهی مناسب هستند. آبشار شوی فاقد هرگونه امکانات رفاهی است.

رستوران و فروشگاه وجود ندارد.

آبشار بلافاصله بعد از خروج از دل کوه ایجاد می‌شود و آب آن فاقد آلودگی میکروبی یا شیمیایی است. امکان اینکه برای چند روز با خودتان آب بیاورید ( به دلیل سنگینی بار ) وجود ندارد. اگر به شرب آب کاملاً بهداشتی اعتقاد دارید می‌توانید آب را بجوشانید یا از قرص‌های کلر استفاده کنید.

 *  سرویس بهداشتی وجود ندارد. از دفع ادرار یا مدفوع درست کنار آب بپرهیزید و سپس آن‌ها حتماً با خاک بپوشانید.

آنتن دهی تلفن همراه وجود ندارد. سیستم تلفن ماهواره‌ای در روستای شوی موجود است اما معمولاً کار نمی‌کند. بعد از خروج از ایستگاه تله زنگ دیگر روی ارتباط تلفنی حساب نکنید.

*  نزدیک‌ترین روستا به آبشار،  روستای شوی است که از آن عبور کرده‌اید و حدود دو ساعت با آبشار فاصله دارد اما متأسفانه اهالی روستا  نمی‌توانند امکانات قابل‌توجهی به شما ارائه دهند. اهالی روستا مردمانی خونگرم و بسیار مهربان هستند.

فضای مناسب، وسیع، بدون شیب، مسطح و سایه برای اُتراق کردن کم پیدا می‌شود.

اگر قصد اقامت شبانه دارید، احتمال وجود جانوران وحشی را مدنظر داشته باشید. بقایای خون، خوراکی‌های پخته‌شده یا سرخ‌کردنی(که در اطراف چادر خود پخش کرده‌اید) حیوانات را بیشتر به سمت شما هدایت خواهد کرد.

*  هوا در فصل بهار کاملاً غیرقابل‌پیش‌بینی است. ممکن است بارندگی تند و سیل‌آسا شما را غافلگیر کند. توصیه می‌شود برای محافظت خودتان و چادر پلاستیک سبک و کم‌حجم همراه داشته باشد.

*  احتمال دارد که اسباب و وسایل شما را دزد بزند.(خصوصاً شب‌هنگام که شما در خواب عمیق ناشی از خستگی هستید) اشیاء باارزش خود را در کیسه‌خواب یا زیر سرتان قرار دهید. به خاطر داشته باشید که در این محل دورافتاده، کفش‌های شما یکی از مهم‌ترین وسایلی است که دارید.

*  اگر وزن و حجم بار اجازه می‌دهد، حداقل هر دو نفر یک دمپایی سبک در کوله‌پشتی خود داشته باشید. دمپایی برای عبور از رودخانه، رفتن به زیر آبشار و جابجایی‌های کوتاه بسیار مفید است.

اقامت طولانی در کوهستان (بیش از چند ساعت) باعث آفتاب‌سوختگی خواهد شد. از کلاه یا کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

محلی برای دفع زباله وجود ندارد. زباله‌های خود را دفن کنید. به حقوق آن‌هایی که پس از شما به طبیعت می‌آیند احترام بگذارید. همیشه کسانی هستند که به طبیعت احترام نمی‌گذارند. به‌عنوان یک کوهنورد، اگر زباله‌ای در اطراف شما مشاهده می‌شود، آن‌ها را نیز با زباله‌های خود دفن کنید.

اگر افرادی غیر از شما برای بازدید آمده‌اند، از آلودگی صوتی و عدم رعایت حقوق شهروندی بپرهیزید.

*  از شکستن شاخه درختان برای روشن کردن آتش شدیداً بپرهیزید. اگر حوصله کنید می‌توانید تکه‌های کوچک چوب در امتداد رودخانه پیدا کنید. هرچند زغال یا کپسول‌های کوچک وزن زیادی ندارند و حرارت متمرکز و بهتری را تأمین می‌کنند.

*  از هنگامی‌که ایستگاه تله زنگ را ترک می‌کنید، جایی برای شارژ باطری دوربین عکاسی یا فیلم‌برداری وجود ندارد. قبلاً پیش‌بینی‌های لازم را تدارک ببینید.

*  اتفاق هیچ‌گاه خبر نمی‌کند. همراه داشتن داروهای ضروری و کمک‌های اولیه ممکن است به دردتان بخورد. (برای آگاهی از نیازمندی‌های حین سفر به مقاله‌ای با همین عنوان در سایت مراجعه فرمایید.)

 

امنیت منطقه:

تاکنون مواردی از لخت کردن یا تعرض مسلحانه گزارش نشده است اما احتمال دزدی‌های کوچک وجود دارد. عشایر مردمانی خوب و پاک هستند اما در هر جماعتی بالاخره چند نخاله هم پیدا می‌شود. معمولاً به بهانه‌های مختلف، فروش یا هدیه لبنیات محلی، راهنمایی یا پرس‌وجو به شما نزدیک می‌شوند. در این‌گونه موارد همه آمارتان را خالصانه! در اختیار دیگران قرار ندهید. به خاطر داشته باشید که به یک منطقه فوق‌العاده فقیر و  محروم از همه‌چیز واردشده‌اید. خودتان را جای دیگران بگذارید و بعد قضاوت کنید. از بردن البسه و اشیاء گران‌قیمت که به چشم می‌آید خودداری کنید. اگر تاکنون به شوی نرفته‌اید، حتماً از راهنمای باتجربه استفاده کنید. گروه کمتر از چهارنفر مناسب صعود به شوی نیست. بدون راهنما و ضمن هفته و در ایام غیر فصل ممکن است راه را گم کنید چراکه کسی نیست که از او راه را بپرسید.

قطار عادی معمولاً شلوغ است. بخصوص اینکه در هنگام بازگشت، شما در میانه راه سوار می‌شوید. ممکن است جای مناسب موجود نباشد. ممکن است مجبور شوید توی راهرو یا رستوران قطار بایستید. مراقب اثاثیه و کیف پول خود باشید.

 

بهترین زمان بازدید:

آبشار شوی در شمال خوزستان واقع شده است و آب‌وهوای منطقه گرم است. تابستان‌ها فصل مناسبی برای صعود به آبشار نیست. میزان آب آبشار کم خواهد شد، گزش حشرات آزاردهنده است و سبزی طبیعت کاهش می‌یابد. ماه‌های اسفند، فروردین و اردیبهشت برای صعود مناسب است. بهترین زمان بازدید از نیمه فروردین تا نیمه اردیبهشت‌ماه است. اگر می‌خواهید از تعطیلات پیوسته به آخر هفته استفاده کنید، خود را برای شلوغی مسیر، کمبود بلیط قطار و جای اُتراق آماده کنید.

 

* توضیحات اضافه:

در سال 1366 پل تله زنگ پس از چندین بار تلاش ناموفق، مورد اصابت بمب‌های هواپیماهای عراقی قرار گرفت و بخش میانی آن منهدم شد. به‌این‌ترتیب خط ریلی تهران – جنوب قطع گردید و جابجایی بار و مواد سوختی از طریق راه‌آهن کاملاً مختل شد اما برای جابجایی مسافر (که بخش عمده آن را نیروهای نظامی تشکیل می‌دادند.)  یک پل معلق با طناب و چوب ساخته شد. قطار از اهواز مسافران را تا این پل می‌آورد و مسافران بعد از عبور از پل معلق چوبی سوار قطار دیگری که آن‌طرف پل بود می‌شدند و به تهران می‌رفتند و برعکس. بخش تخریب‌شده پل طی مدت شش ماه با پایه‌های بتونی و سازه فلزی مجدداً ساخته شد و مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

 

* توضیحات عکس‌ها:

عکس شماره 1 :

            نمایی از آبشار شوی.

عکس شماره 2 :

            نمایی از تنگه‌ای که باید از آن عبور کنید. اگر مسیر شماره یک را انتخاب می‌کنید باید وارد تنگه شوید . در غیر این صورت لازم است از کوه سمت چپ بالا بروید.

عکس شماره 3 :

            پس از ورود به تنگه از این مکان لازم است شروع به صخره پیمایی نمایید. آب رودخانه حاصل آب آبشار است.

عکس شماره 4 :

            آبشار شوی. اگر از مسیر شماره یک به سمت آبشار بروید، آبشار یک‌دفعه در مقابل شما ظاهر می‌شود. بعد از گذشت از یک پیچ نمای مقابل را خواهید دید.

عکس شماره 5 :

            نمایی از آبشار شوی.

عکس شماره 6 :

            نمای آبشار از تپه مقابل.

عکس شماره 7 :

            نمای آبشار از تپه مقابل.

عکس شماره 8 :

            نمای آبشار از تپه مقابل.

عکس شماره 9 :

            نمای آبشار از تپه مقابل.

عکس شماره 10 :

            نمای آبشار از تپه مقابل.

عکس شماره 11 :

            آبشار دوم شوی.

عکس شماره 12 :

            نمای آبشار از تپه مقابل.

عکس شماره 13 :

            نمای آبشار از تپه مقابل.

عکس شماره 14 :

            نمای آبشار از تپه مقابل.

عکس شماره 15 :

            در این تصویر هر دو آبشار مشاهده می‌شوند. اگر به لایه‌های زمین‌شناسی کوه مقابل دقت فرمایید، مشخص خواهد شد که سفره آب زیرزمینی که در کمرکش کوه قرار دارد، در محل آبشار از زمین خارج می‌شود. این تصویر که از ارتفاعات مسیر دوم گرفته‌شده، مسیری که باید از کنار درختان بلوط تا آبشار طی نمود را نشان می‌دهد. اگر بخواهید به ارتفاعات بعد از آبشار دوم دست پیدا کنید، لازم است از کنار آبشار اول به بالا بروید.

عکس شماره 16 :

            این تصویر گویای مطالب بسیاری است. رودخانه حاصل  از دو آبشار،  نهایتاً به رودخانه سزار می‌ریزد. کوهی که به‌صورت عمودی در سمت راست و بالای تصویر مشاهده می‌شود، همان کوهی است که رودخانه سزار از کنار آن می‌گذرد و ایستگاه تله‌زنگ در آنجا قرار دارد. در مرکز تصویر سبزی یکپارچه‌ای می‌بینید که روستای سرسبز شوی است. این روستا دارای درختان متعدد مرکبات و نخل است. نقطه سفیدی که در مرکز روستا مشاهده می‌شود گنبد مسجد روستاست. در سمت راست و پایین تصویر دو خط سیر پاخورده مشاهده می‌شود که مسیری است که باید از روستا به سمت تنگه حرکت کرد. این عکس از بالاترین نقطه ارتفاعات مسیر دوم گرفته‌شده است.

عکس شماره 17 :

            دورنمایی از آبشار دوم.

عکس شماره 18 :

            آبشار شوی.

عکس شماره 19 :

            نمای پانوراما از پل معروف تله‌زنگ که در سال 1366 هدف بمباران هواپیماهای عراقی قرار گرفت. در سمت چپ و راست پل تونل قرار دارد. از پل مجبور هستید عبور کنید اما خاطرتان باشد از کنارگذر تونل بگذرید، نه از داخل آن.

 

هرگونه کپی‌برداری به‌منظور تجاری ممنوع است. کپی‌برداری به‌منظور اشاعه فرهنگ گردشگری و با اهداف غیرتجاری درصورت اجازه مدیر سایت و ذکر منبع بلامانع است.

 

بازدیدکننده‌ی گرامی: درصورتی‌که به آبشار شوی سفر نمودید، خواهشمند است هرگونه تغییر در مطالب مربوط به امکانات رفاهی یا سایر مواردی که به نظرتان می‌رسد را از طریق لینک نظرات به مدیریت سایت اطلاع دهید تا دیگران نیز از آن بهره‌مند گردند. با تشکر

 

تعداد بازدید ( 1312 )
ارسال نظر
( نمایش داده نمی شود )
Captcha