گذر هنرمندان
کیش
Kish Artists gallery
یکی از کارهای پسندیدهای که به همت سازمان منطقهی آزاد کیش انجامشده، اختصاص بخشی از پیادهروی بلوار دریا جهت شناساندن و پاسداشت بزرگان هنرمند و اندیشمندان ایرانزمین است. این مجموعه در سال 1378 راهاندازی شد و طی سالها بهتدریج گسترش یافت. بهطوریکه شرححال و مجسمه (سردیس که معمولاً بهاشتباه تندیس ذکر میشود) بیش از سی نفر از مشاهیر معاصر این مرزوبوم را در خود جایداده است. نمیدانم چرا نام این مکان را گذر هنرمندان گذاشتهاند درحالیکه حدود نیمی از شخصیتهایی که برای این مجموعه در نظر گرفتهشدهاند، بیشتر فرهیخته و دانشمند هستند و البته شاید تنها هنرشان این بوده است که توانستهاند در روزگار خویش بیشتر از دیگران تلاش کنند و بهتر فکر کنند. یا شاید در ابتدا قرار نبوده است که غیر از هنرمندان سردیسی از سایر بزرگان کشور در این مجموعه قرار بگیرد. درهرصورت گمان میکنم در حال حاضر بهتر است از واژهی مناسبتری مانند "گذر فرهیختگان ایرانزمین" برای این مجموعه استفاده شود. نکتهی دیگر اینکه انتخاب چند نفر از میان انبوه بزرگان معاصر ایران در عرصهی علم و هنر، کاری بس دشوار است و نباید اینگونه تصور شود که در هر عرصه بیگمان بهترین و پیشکسوتترینها انتخابشدهاند و صدالبته آنها که انتخابشدهاند، همه فوقالعادهاند و قابلتحسین و احترام. کار زیبای دیگری که انجامشده این است که در پایهی هر سردیس، شرححال مختصری ذکر گردیده که باعث ارتقاء دانش بازدیدکنندگان میشود. هرچند نام و سال ولادت و احیاناً وفات به زبان انگلیسی ذکرشده اما هیچ متنی که بهطور کامل به انگلیسی یا سایر زبانها ترجمهشده باشد وجود ندارد. انگارنهانگار که جزیرهی کیش یک بندر آزاد تجاری است و قرار است یا حداقل اینکه دوست داریم محل گردشگری مردم دیگر سرزمینها هم باشد. نکتهی دیگری که به چشم میخورد اینکه این گذر فاقد هرگونه سایبانی است و جز معدودی درخت که در کنار پیادهرو قرار دارد هیچ سایهی دیگری وجود ندارد و این مهم متناسب با جغرافیای منطقه نیست. نکتهی دیگری که به فرهنگ عمومی ما برمیگردد این است که ما عادت نداریم از داشتههایمان به نحو مطلوب استفاده کنیم. در محلهای تاریخی که یک دنیا ارزشدارند با رنگ یادگاری مینویسیم، روی دیوارها با میخ و جاسوئیچی و به زنندهترین حالت ممکن حجاری میکنیم و اگر سردیسی از کسی که با تفکرات ما مناسب نیست ببینیم، نابخردانه به تخریب آن اقدام میکنیم، بیآنکه حوصلهی این را داشته باشیم که به تفکرات و علایق دیگران احترام بگذاریم. متأسفانه همین بلا را بر روی برخی از سردیسهای موجود در این مجموعه درآوردهاند. روی برخی شرححالها خط کشیدهاند که مسلماً اینگونه رفتارها شایستهی مردم فهیم ایرانی نیست. گذر هنرمندان مجموعهی ناقصی است که در مکان نهچندان مناسبی برپاشده است، هیچ نشانی از سازندگان سردیسها به چشم نمیخورد، اما هرچه که هست، قابل ستودن است و به همت والای کسانی که مبدع آن بودهاند، باید احترام گذاشت.
سردیسهای موجود در گذر هنرمندان بدون هیچ نظم خاصی چیده شدهاند. برای پیشگیری از هرگونه سوءتفاهم، عکسهای موجود در این وبسایت به ترتیب حروف الفبا تنظیمشدهاند.
موقعیت جغرافیایی:
استان هرمزگان، جزیرهی کیش. " 52 '32 ْ26 شمالی و "13 '01 ْ54 شرقی. ارتفاع از سطح دریا: 3 متر.
نحوه دسترسی:
به دو طریق میتوان به جزیرهی کیش رسید: از طریق هوایی و از طریق دریایی (بهوسیلهی کشتی مسافربری، کشتیهای حمل خودرو (landing craft) و قایقهای تندرو)
گذر هنرمندان در بلوار دریا، مقابل بولینگ مریم واقعشده است.
امکانات رفاهی:
* فضای مناسب برای پارک اتومبیل موجود است. در هوای گرم کمی درز شیشهی اتومبیل خود را باز بگذارید.
* آب آشامیدنی در گذر هنرمندان موجود نیست.
* سرویس بهداشتی در این گذر وجود ندارد.
* آنتن دهی تلفن همراه مطلوب است.
* ممنوعیتی برای فیلمبرداری و عکسبرداری وجود ندارد.
* اگر در فصول گرم سال به جزیرهی کیش میروید، سعی کنید از رفتوآمد در اماکن روباز حدفاصل ساعات 10 صبح تا پنج بعدازظهر خودداری فرمایید. به علائم گرمازدگی دقت کنید و از چتر، کلاه و کرم ضد آفتاب استفاده فرمایید. از پوشیدن لباس با رنگهای تیره خودداری کنید.
امنیت منطقه:
جزیرهی کیش از امنیت فوقالعاده بالایی برخوردار است.
بهترین زمان بازدید:
جزیرهی کیش در تمام ایام سال پذیرای گردشگران است. آفتاب سوزان و هوای گرم و شرجی در ماههای خرداد تا شهریور آزاردهنده است. بهترین ماههای بازدید آذرماه تا پایان فروردینماه است.
* توضیحات عکسها:
عکس شماره 1 :
گذر هنرمندان، قطعهای از پیادهرو که به نحو شایستهای برای تجلیل از بزرگان علم و هنر کشور اختصاص دادهشده است.
عکس شماره 2 :
مجسمهی امیرکبیر بهعنوان مهمترین شخصیتی که باعث شد تا ایرانیان از خواب غفلت قاجاریان خارج گردند در ابتدای گذر، زینتبخش ورودی مجموعه است.
عکس شماره 3 :
بخشی از گذر هنرمندان ایران
عکس شماره 4 :
دکتر کمالالدین آرمین، از بنیانگذاران دانش آسیبشناسی (پاتولوژی) در ایران
عکس شماره 5 :
مرتضی آوینی، نویسنده و فیلمساز جبهه و جنگ.
عکس شماره 6 :
پروین اعتصامی، شاعرهی معاصر
عکس شماره 7 :
غلامحسین امیرخانی، استاد خوشنویسی. وی در سال 1381 بهعنوان چهرهی ماندگار در عرصه خوشنویسی معرفی گردید.
عکس شماره 8 :
میرزا تقیخان امیرکبیر، نخستین صدراعظم ناصرالدینشاه قاجار. وی در زمان حیات و پسازآن به امیرنظام معروف بود و به دنبال توطئهی مخالفین، به دستور ناصرالدینشاه در حمام باغ فین کاشان به قتل رسید.
عکس شماره 9 :
عزتالله انتظامی، یکی از چهرههای ماندگار در عرصههای سینما، تئاتر و مجموعههای تلویزیونی.
عکس شماره 10 :
غلامحسین بنان، یکی از بزرگترین اساتید آواز در ایران معاصر.
عکس شماره 11 :
عیسی بهادری، طراح فرش، نقاش، مینیاتوریست، طراح کاشی و استاد در منبت، معرق و قلمزنی.
عکس شماره 12 :
حسین بهزاد، مینیاتوریست برجستهی ایرانی، دارای نشان بوعلی سینا از موزهی ایران باستان و نشان درجهی یک هنر.
عکس شماره 13 :
محمد کریم پیرنیا، معمار. پایهگذار مرمت و احیای بناهای تاریخی کشور در نیمقرن اخیر و مؤلف اصلی اصطلاحات و واژههای معماری ایران. یکی از افتخارات پیرنیا کشف و احیای مسجد جامع فهرج یزد بهعنوان قدیمیترین مسجد ایران است.
عکس شماره 14 :
مهندس احمد حامی، از بنیانگذاران دانش راه و ساختمان در ایران. برخی مهندس حامی را پدر راههای ایران نامیدهاند.
عکس شماره 15 :
دکتر محمود حسابی، پدر فیزیک ایران.
عکس شماره 16 :
آیتالله حسن حسنزاده آملی، پژوهشگر برجستهی دانش نجوم قدیم.
عکس شماره 17 :
علیمحمد حیدریان، نقاش برجستهی ایرانی.
عکس شماره 18 :
عبدالحسین سپنتا، نویسنده، پژوهشگر و فیلمساز. سپنتا اولین فیلم ناطق ایرانی را ساخته است. وی بعدها به دلیل فعالیتهای سیاسی برای سالها از فعالیتهای اجتماعی و سینمایی دور ماند.
عکس شماره 19 :
دکتر محمدقلی شمس، از بنیانگذاران دانش چشمپزشکی نوین در ایران.
عکس شماره 20 :
دکتر ابوالحسن شیخ، از بنیانگذاران شیمی نوین در ایران.
عکس شماره 21 :
ابوالحسن صبا، استاد برجستهی موسیقی ایرانی.
عکس شماره 22 :
ابوالحسن صدیقی، سازندهی تندیس. آغازگر حرکتی نوین در صنعت تندیس سازی مدرن.
عکس شماره 23 :
علیاکبر صنعتی، سازندهی تندیس و نقاش برجستهی ایرانی.
عکس شماره 24 :
دکتر تقی فاطمی، استاد پیشکسوت در رشتهی ریاضیات.
عکس شماره 25 :
دکتر محمد قریب، از بنیانگذاران دانش پزشکی کودکان (طب اطفال) در ایران.
عکس شماره 26 :
ابراهیم قنبری مهر، سازندهی سازهای موسیقی، دارای نشان درجهی یک از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و عضو جامعهی مخترعان و مبتکران ایران.
عکس شماره 27 :
دکتر حسین کشی افشار، بنیانگذار دانش ژئوفیزیک در ایران.
عکس شماره 28 :
دکتر محمدحسن گنجی، از بنیانگذاران دانش جغرافیای نوین در ایران.
عکس شماره 29 :
شریف لطفی، موسیقیدان، ابداعگر روش نوین آموزش مبانی و اصول اجرای موسیقی در ایران و بنیانگذار دورهی کارشناسی ارشد موسیقی در ایران.
عکس شماره 30 :
میرزا کاظم محلاتی، از بنیانگذاران دانش داروسازی نوین در ایران.
عکس شماره 31 :
دکتر جمالالدین مستقیمی، از بنیانگذاران دانش تشریح پزشکی.
عکس شماره 32 :
دکتر غلامحسین مصاحب، دکترای ریاضیات و مؤلف نخستین دایرةالمعارف فارسی.
عکس شماره 33 :
مرتضی ممیز، گرافیست. بنیانگذار و مدرس رشتهی گرافیک در دانشگاه تهران. دارندهی بیش از ده جایزهی ملی و بینالمللی در رشتهی گرافیک.
عکس شماره 34 :
مهندس هادی میرمیران، معمار (آرشیتکت) برجستهی ایرانی، دارای نشان درجهی یک فرهنگ و هنر.
عکس شماره 35 :
عبدالغفار نجم الدوله، بنیانگذار دانش نجوم نوین در ایران.
نویسنده و عکسها: دکتر مسعود شهیدی
تاریخ نگارش: 1392
هرگونه کپیبرداری بهمنظور تجاری ممنوع است. کپیبرداری بهمنظور اشاعه فرهنگ گردشگری و با اهداف غیرتجاری در صورت اجازه مدیر سایت و ذکر منبع بلامانع است.
بازدیدکنندهی گرامی: درصورتیکه از گذر هنرمندان در کیش بازدید نمودید، خواهشمند است هرگونه تغییر در مطالب مربوط به امکانات رفاهی یا سایر مواردی که به نظرتان میرسد را از طریق لینک نظرات به مدیریت سایت اطلاع دهید تا دیگران نیز از آن بهرهمند گردند. با تشکر