شهر ممنوعه
The Forbidden City
شهر ممنوعه مجموعه ی کاخ های سلطنتی امپراطوران چین است که ساخت آن در سال 1406 در شهر پکن آغاز شد و 14 سال به طول انجامید. شهر ممنوعه بزرگترین مجموعه ی دست نخورده ی کاخ از نظر معماری در جهان است. دودمان های مینگ و چینگ برای بیش از 500 سال در این کاخ ها سکونت داشتند و بر سرزمین پهناور چین حکمرانی می کردند. در حال حاضر شهر ممنوعه ۹۶۱ متر طول ( در امتداد شمال به جنوب ) و ۷۵۳ متر عرض ( در امتداد شرق به غرب ) و در نتیجه 723 هزار مترمربع وسعت دارد. در شهر ممنوعه بیش از 70 ساختمان با حدود 9000 اتاق وجود دارد که مساحتی حدود 150 هزار مترمربع زیربنا را شامل می شود.
رنگ های عمده در شهر ممنوعه زرد و قرمز هستند. رنگ زرد نشانه ی امپراطور است و رنگ قرمز نشانه شادی، طراوت و خوشبختی به حساب می آید.
دورتادور شهر ممنوعه خندقی به طول 3800 متر و به عرض 52 متر جهت حفاظت از امپراطور حفاری شده است. طول دیوار محیطی شهر ممنوعه 3428 متر و ارتفاع دیوار 10 متر است. مصالح به کار رفته در دیوار به گونه ای است که در مقابل شلیک توپ های قدیمی نیز مقاوم بوده است. در چهارگوشه ی شهر ممنوعه چهار عمارت به منظور دیده بانی و نگهبانی وجود دارد.
شهر ممنوعه دارای دو قسمت داخلی و خارجی است. بخش خارجی جهت برگزاری مراسم خاص مورد استفاده قرار می گرفته و دارای سه عمارت اصلی در جهت شمالی – جنوبی و شش عمارت جانبی در شرق و غرب است. بخش داخلی نیز دارای سه کاخ است که محل زندگی و انجام امور اداری امپراطور بوده است. کاخ های متعددی در اطراف این مجموعه ی اصلی قرار دارد که برای سکونت همسران و فرزندان امپراطور استفاده می شده است. باغ سلطنتی در شمالی ترین قسمت شهرممنوعه قرار دارد. دختران امپراطور و خانم ها و عموم جوانان عمدتاً در سمت شرقی شهر ممنوعه زندگی می کردند چرا که خورشید از شرق طلوع می کند و نشانه ی جوانی و طلوع مجدد است. و برعکس در سمت غرب شهر ممنوعه افراد مسن زندگی می کردند چرا که خورشید در مغرب غروب می کند و نشانه ی گذر عمر افراد مسن محسوب می شود.
در کنار کاخ های اصلی هیچ درختی وجود ندارد، چرا که درخت ها وقتی بزرگ می شوند قدشان از تالار امپراطور بیشتر می شود و امپراطوران نمی توانسته اند موجود زنده ای را بلند تر از خود ( آنهم در کاخ سلطنتی ) تحمل کنند. از طرف دیگر درخت برای امپراطوران چین نماینده ی چوبه ی دار بوده است و امپراطور دوست نداشته است چیزهای ناراحت کننده جلوی چشمش باشد. برای اینکه امپراطور بیشتر احساس امنیت کند و کسی به فکر تونل حفر کردن به شهر ممنوعه نیفتد، زمین محوطه ی شهر ممنوعه دارای 15 لایه ملات است. هفت لایه ی اول روی هم قرار گرفته و هشت لایه ی بعدی با زاویه نسبت به لایه های اول قرار گرفته اند و تقریباً غیرقابل نفوذ بوده است.
در حیاط شهر ممنوعه بیش از 300 ظرف فلزی بزرگ برای ذخیره ی آب وجود دارد. اکثر این ظرف ها از جنس آهن و برنز است و 18 عدد از آنها که نزدیک کاخ ها هستند دارای روکش آب طلا هستند.
در کنار قصرهای اصلی راهروهایی جهت عبور و مرور خدمه قرار دارد. این راهروها جهت تامین مایحتاج قصر طراحی شده اند به طوری که بدون آنکه خدمه دیده شوند بتوانند به انواع خدمات قصرها رسیدگی کنند.
بر بلندی و چهارگوشه ی سقف های کاخ ها مجسمه ی حیوانات که به دنبال هم قرار گرفته اند، دیده می شود. تعداد این حیوانات همیشه یکی از اعداد فرد: سه، پنج، هفت یا نه است. عدد نه مخصوص امپراطور است و ساختمان های دیگر ( بسته به مقام افرادی که در آن ساکن بوده اند ) با تعداد حیوانات کمتری تزیین شده است. در فرهنگ باستانی چین، امپراطور پسر آسمانی اژدها محسوب می شده است. بر اساس افسانه ها اژدها (Dragon) و سیمرغ یا عنقا (Phoenix) برای مردم چین مقدس هستند. بنابراین اژدها اولین حیوانی است که در این ردیف ها قرار دارد و بعد از آن سیمرغ قرار می گیرد. حیوانات دیگر که همه فرزندان اژدها و سیمرغ محسوب می شوند، در جلوی آنها قرار می گیرند. ( به عکس شماره 24 مراجعه فرمایید)
به خاطر داشته باشید که بازدید از میدان تیان آن من و شهر ممنوعه معمولاً در یک روز انجام می شود. شهر ممنوعه بسیار بزرگ است و همینکه از ضلع جنوبی آن وارد شوید، کمی گشت بزنید، به توضیحات راهنما گوش بدهید و از ضلع شمالی آن خارج شوید حدود سه ساعت طول می کشد. طبیعتاً اگر بخواهید بطور حرفه ای تر از این مجموعه بازدید فرمایید لازم است وقت بیشتری برای آن اختصاص دهید. داشتن کفش راحت، عینک آفتابی یا چتر یا کلاه لبه دار و همچنین استفاده از کرم ضد آفتاب توصیه می شود. مراسم تعویض نگهبان ها نیز از مراسم دیدنی است که اگر مصادف با بازدید شما باشد از آن غافل نشوید.
شهر ممنوعه بزرگترین و قدیمی ترین مجموعه ی قصرهای جهان است که از آن به خوبی نگهداری شده است. برخی از کاخ های این مجموعه در گذر زمان دستخوش آتش سوزی شده یا تخریب گشته اند که مجدداً ساخته شده یا مرمت گردیده اند. در حال حاضر دولت چین در حال مرمت بخش های مختلف آن است و برای آن بودجه ای معادل 250 میلیون دلار درنظر گرفته شده است. شهر ممنوعه سالانه میلیون ها نفر بازدید کننده دارد، بخصوص از زمانی که حکومت کمونیستی چین سیاست درهای باز را اتخاذ نمود، بر شمار گردشگران خارجی که آرزوی دیدار از غول شرق آسیا را داشتند بسیار افزوده شد که صد البته درآمد ارزی فراوانی را نیز نصیب این کشور می کند. سال های قبل از سیاست درهای باز، اگر به پکن سفر می کردید همه ی مردم چین را با لباس های متحدالشکل به رنگ طوسی مایل به نفتی می دیدید. جنبش و شور و هیجان در مردم بسیار محدود بود و حرکت شما در نواحی مختلف شهر حتماً تحت نظر قرار داشت. اما امروزه سیاست های جمهوری خلق چین تغییر کرده است. مردم در نوع پوشش خود آزاد هستند و دیگر آن احساس زمختی و خشونت کمونیستی در ظاهر و رفتارهایشان مشاهده نمی شود. شهر ممنوعه در سال 1987 در فهرست جهانی یونسکو ثبت گردید.
جهت اطلاعات بیشتر در مورد جاذبه های گردشگری شهر پکن و نکاتی که لازم است اطلاع داشته باشید به مقاله دیوار چین در همین وب سایت مراجعه فرمایید.
* توضیحات عکس ها:
عکس شماره 1 :
نمای هوایی از شهر ممنوعه. در این تصویر، دروازه جنوبی، نظم قرار گیری ساختمان های کاخ ها و خندق دور شهر ممنوعه به خوبی مشاهده می شوند. عکس از کتاب Forbidden City The چاپ کشور چین، بدون اسم نویسنده و ناشر به زبان انگلیسی.
عکس شماره 2 :
دروازه ی نیم روز (Meridian Gate) . این دروازه، ورودی اصلی به شهر ممنوعه است و همانطور که ملاحظه می شود دارای پنج برج سه طبقه است. این دروازه در زمان سلسله های مینگ و چینگ محل برگزاری جشن ها و استقبال از فرماندهان جنگی و اسرا بوده است. در سمت راست دروازه ی نیم روز رودخانه طلایی ( داخلی ) قرار دارد که پنج پل با سنگ مرمر بر روی آن ساخته اند. عکس از کتاب Forbidden City The
عکس شماره 3 :
تالار یا کاخ تای هه (Thai he Hall) . این کاخ بر بالای سه طبقه ایوان که از سنگ مرمر ساخته شده اند قرار دارد. جایگاه امپراطور بر بالای ایوان سوم است. چرا که چینی ها معتقد بودند که جهان دارای سه طبقه است و طبقه سوم ، یعنی آسمان مخصوص امپراطور است. این کاخ 37 متر ارتفاع دارد. دارای 55 اتاق است و مجموعاً 2377 متر مربع زیربنای آن است. این کاخ بزرگترین کاخ ساخته شده با چوب در چین به حساب می آید.
عکس شماره 4 :
پل های ورودی که پس از عبور از روی خندق به دروازه ی آرامش بهشتی منتهی می گردد.
عکس شماره 5 :
نمایی از خندق در ضلع جنوبی شهر ممنوعه و ضلع شمالی میدان تیان آن من. امروزه در این خندق ها فوارهای موزیکال کار گذاشته اند و شب هنگام نورپردازی زیبایی دارد.
عکس شماره 6 :
این ستون های سنگی که از سنگ های یکپارچه با حجاری زیبا درست شده اند نماد خدای آب است. در آیین فنگ شویی برای آب و باد احترام زیادی قائلند.
عکس شماره 7 :
جایگاه امپراطور برای سان دیدن از سربازان و فرماندهان و رعایا. رنگ زرد نشانه ی اختصاصی امپراطور بوده است.
عکس شماره 8 :
در بخشی از محوطه ورودی به شهر ممنوعه مغازه هایی برای فروش مایحتاج گردشگران ( از قبیل مواد خوراکی، نوشیدنی، صنایع دستی، وسایل عکسبرداری و ... ) وجود دارد.
عکس شماره 9 :
دروازه آرامش بهشتی (Gate of Heavenly Peace)
عکس شماره 10 :
دروازه ی نیم روز (Meridian Gate)
عکس شماره 11 :
نمایی از حیاط و محوطه های شهر ممنوعه
عکس شماره 12 :
نمایی از محوطه ی شهر ممنوعه
عکس شماره 13 :
پله های سنگی. روی هر یک از پله ها حجاری شده که به مرور ایام بخشی از آنها از بین رفته است. بین دو سری پله، سنگ هایی یک پارچه با الگوی ابر و اژدها قرار دارد. این سنگ ها حدود بیست متر طول و سه متر عرض دارند.
عکس شماره 14 :
نمایی از شهر ممنوعه
عکس شماره 15 :
نمایی از ایوان های متعدد که کاخ های تای هه و باوهه (Baohe Hall) بر بالای آنها قرار دارند. اژدها در همه جا محافظ امپراطور است. البته چون یکی دوتا اژدها کارساز نبوده، صدها یا شاید هزارها اژدها مشاهده می شود.
عکس شماره 16 :
نمایی از ایوان کاخ باوهه در شهر ممنوعه
عکس شماره 17 :
تخت سلطنتی امپراطور در چیانکینگ هال (Qianqing Hall). این تخت، تخت خواب امپراطور در سلسله ی مینگ بوده است و پس از آن در سلسله ی چینگ به محل ملاقات های سیاسی امپراطور تبدیل گشته است.
عکس شماره 18 :
یکی از درهای ورودی به کاخ امپراطور.
عکس شماره 19 :
ظرف فلزی بزرگ با روکش آب طلا جهت نگهداری آب. از این ظرف ها به عنوان ذخیره آب در هنگام آتش سوزی استفاده می شده و چند متر مکعب گنجایش دارد.
عکس شماره 20 :
نمایی زیبا از شیروانی های متعدد در شهر ممنوعه. ساختمان ها متناسب با مقدار اهمیتشان دارای کرسی چینی هستند و پست ترین آنها نیز مقداری از سطح زمین بالاتر است. مقابل اتاق ها، راهرو ( ایوان ) سرپوشیده قرار دارد. یکی از ظروف نگهداری آب نیز در تصویر دیده می شود.
عکس شماره 21 :
نمایی از حیاط مرکزی و حیاط های جانبی در شهر ممنوعه. در پس زمینه هیچ ساختمان بلند مرتبه ای مشاهده نمی شود.
عکس شماره 22 :
نمایی از حیاط های مرکزی شهر ممنوعه. دور تا دور کاخ ها سنگ هایی مشاهده می شود که اژدها و سیمرغ بر روی آنها حجاری شده است.
عکس شماره 23 :
نمایی از حیاط های مرکزی شهر ممنوعه.
عکس شماره 24 :
نماد اژدها، سیمرغ و فرزندان آنها که بر چهار گوشه ی ساختمان های شهر ممنوعه مشاهده می شود. به توضیحات متن مراجعه فرمایید.
عکس شماره 25 :
مجسمه ی برنزی اژدها که در مقابل محل زندگی خصوصی امپراطور سی شی (Chuxiu Hall) قرار دارد.
عکس شماره 26 :
دفتر کار امپراطور سی شی (Cixi). امپراطور ماقبل آخر کشور چین. همان خانم امپراطوری که در آستانه ی قرن بیستم سال ها بر چین حکمروایی کرد و یکی از عوامل مهم ضعف و عقب ماندگی حکومت چین در آستانه ی قرن بیستم به حساب می آید. درباره ی این امپراطریس در مقاله ی کاخ تابستانی توضیحات مفصل تری داده شده است.
عکس شماره 27 :
محل زندگی خصوصی امپراطور سی شی. این خانم در سال 1884 میلادی به مناسبت جشن پنجاهمین سال سلطنت خود بیش از 17 هزار کیلوگرم نقره خرج کرد. اگر مایل هستید سبک زندگی امپراطوران متأخر چین را بطور ملموس تر درک کنید، توصیه می کنم حداقل نیم ساعت اول فیلم آخرین امپراطور را که اتفاقاً در شهر ممنوعه فیلمبرداری شده است را ببینید. ( البته نسخه ی دستکاری نشده اش را )
عکس شماره 28 :
معبد یا پاگودا جهت عبادت امپراطور در داخل شهر ممنوعه. نکته ی جالب اینکه درخت هایی که در این مجموعه ملاحظه می کنید، هر کدام چند صد سال عمر دارند. هر درخت دارای شناسنامه است و طول عمر آن توسط پلاک بر روی تنه ی درخت ثبت شده است.
عکس شماره 29 :
امپراطوران چین به سنگ علاقه ی خاصی داستند. این سنگ که در استراحتگاه امپراطور در شمال شهر ممنوعه واقع شده، ده ها تن وزن دارد و از فاصله ی بیش از صد کیلومتری به این مکان منتقل شده است و حجاری های فوق العاده زیبا بر روی آن انجام شده است. همچنین سنگ های متخلل فراوان در این مجموعه مشاهده می شود.
عکس شماره 30 :
داخل شهر ممنوعه ( خصوصاً در بخش شمالی آن که محل زندگی خصوصی امپراطور بوده ) چندین حوض و بخش هایی از رودخانه طلایی مشاهده می شود. این حوض ها مملو از ماهی های قرمز هستند. ماهی قرمز در فرهنگ چینی و خصوصاً بر اساس آموزه های فنگ شویی بسیار مورد احترام است.
عکس شماره 31 :
دروازه ی شنگ فو Shengwu Gate) ) بعلاوه ی معبد ( پاگودا ) در پارک شمال شهر ممنوعه. این پارک عملاً خارج از محوطه ی شهر ممنوعه است و در بالای آن یک معبد ساخته شده است. گفته می شود که آخرین امپراطور سلسله ی مینگ پس از اینکه در جنگ شکست خورد و خانواده اش اسیر گشتند، خودش را از یکی از درخت های این پارک ( که البته آن موقع پارک نبوده! ) حلق آویز کرده است.
عکس شماره 32 :
خندق دور شهر ممنوعه. این خندق که به طور دائم پر از آب است 52 متر عرض دارد.
عکس شماره 33 :
نویسنده در شهر ممنوعه.
نویسنده و عکس ها: دکتر مسعود شهیدی
هرگونه کپی برداری به منظور تجاری ممنوع است. کپی برداری به منظور اشاعه فرهنگ گردشگری و با اهداف غیرتجاری درصورت اجازه مدیر سایت و ذکر منبع بلامانع است.
بازدید کننده ی گرامی: در صورتی که از شهر ممنوعه بازدید نمودید، خواهشمند است هرگونه تغییر در مطالب که به نظرتان می رسد را از طریق لینک نظرات به مدیریت سایت اطلاع دهید تا دیگران نیز از آن بهره مند گردند. با تشکر