موزه ایران باستان استان: تهران

در سال 1295 خورشیدی آثار باستانی جمع‌آوری‌شده تا آن تاریخ را که مشتمل بر 270 قطعه می‌شد در یکی از اتاق‌های مدرسه‌ی دارالفنون مجتمع کردند و بر آن موزه‌ی ملی ایران نام نهادند. در سال 1302 خورشیدی رضاشاه، به هزینه‌ی دولت کاخ مسعودیه را که به مسعود‌میرزا ظل‌السلطان برادر مظفرالدین شاه تعلق داشت، از همدم‌السلطنه (دختر امیرکبیر و همسر مسعود میرزا) خریداری نمود و آن را در اختیار وزارت معارف قرار داد. یک سال بعد اشیاء موجود در موزه‌ی ملی به تالار آیینه در عمارت مسعودیه واقع در میدان بهارستان، خیابان اکباتان منتقل گردید. ​افزایش کشفیات باستان‌شناسی و پیشرفت اجتماعی-اداری کشور باعث شد تا نیاز به احداث یک ساختمان مدرن جهت موزه‌ی ملی ایران به‌شدت احساس شود. لذا به آندره گدار مأموریت داده شد تا بنای موزه را طراحی نماید. گدار با الهام از ساختمان ایوان مدائن یا طاق کسری و با استفاده از آجر سرخ‌رنگ، که نماد معماری ساسانی است، موزه‌ی ایران باستان را طراحی نمود. ساخت این بنا در سال 1314 خورشیدی آغاز و در سال 1316 به اتمام رسید.