تپه نوشیجان استان: همدان

تپه نوشیجان از جمله آثار خشتی منحصربه‌فرد بر جا مانده از تمدن‌های پیش از هخامنشی در ایران است. بقایایی که به دوره‌ی عصر آهن 3 و سپس تمدن مادها برمی‌گردد. بنابراین تپه نوشیجان حدود 2800 سال قدمت دارد. نوشیجان در لغت احتمالاً به معنی جایگاه نوش یا جایگاه انوش بوده است و نوش یا انوش ظاهراً نام خانمی است که بر این منطقه حکمرانی می‌کرده است. تپه‌ی نوشیجان در سال 1343 خورشیدی مورد شناسایی قرار گرفت. در سال‌های 1346 تا 1356 طی 6 فصل باستان‌شناسی توسط موسسه‌ی ایران‌شناسی بریتانیا به سرپرستی دیوید استروناخ عملیات کاوش و مرمت در تپه انجام پذیرفت.